| خدا رو شکر که من نیمرو دوست دارم، اگر نه چه شب هاب تاری که از فرط گرسنگی تلف می شدم. رفت. ماندم. خسته ام. خسته است. خسته ایم. همش در حال بدو بدو ایم. برنامه ام اینه که فردا بعد از اینکه تو فرودگاه به حد کافی زجه مویه کردم، برگردم خونه بخوابم. باشد که خستگی ام از تنم بپره. می خواستم تا نیویورک باهاش برم. به خاطر ایرن هاریکین بلیط ها بطور مسخره ای گرونند. از 760$ تا 940$! من با این پول سه بار نیویورک می رم و برمی گردم.
تا حالا تو زندگی انقدر عاشق نبودم و تا حالا تو هیچ رابطه ای انقدر خوشبخت نبودم. دو شب دیگه فقط اینجاست . بعد از نزدیک سه سال با هم بودن احساس می کنم روحم را از یه جایی وسط دلم می کشند بیرون. یه چیزی مثل کورتاژ. کورتاژ روح. یه آقایی از طرف شرکتی که با دانشگاهشون کنتراکت دارد جهت اسباب کشی وسایلش اومده خونمون. دانشجوی بیزینس تو دانشگاه ماست و برای پول در آوردن به طور پاره وقت حمالی مدرن و پروفشنال می کند. نشستم رو کاناپه و نظاره گر جمع شدن وسایلش از گوشه و کنار خونه هستم. نصف واکینگ روم خالی خالی شده. انگار تازه دارم متوجه می شم که جدی جدی داره می ره. فعلا تا یه هفته دیگه اینجاست. بعدش بالاخره یه جوری می شه. فکر کنم حالم خوب نیست. جون ندارم احساساتی شم. فشارم خیلی پایینه.
Peace
[Friday, August 19, 2011]
[Link] [
]
البته من به بسیاری از چیزایی که شما می‌گویید بی‌اعتقادم اما به بی‌اعتقادی خود هم چندان اعتقادی ندارم به همین خاطر، برسر اعتقاداتان، با شما دوست عزیز، وارد بحث نمی‌شوم. (+) من اگه نخوام به همه جهانیان ثابت کنم که اسم خلیج فارس، خلیج فارس است و خلیج عرب نیست، کی را باید ببینم. بابا بکشید بیرون سر جدتون. حالم دیگه از طومار ها و ایمیل ها و مسج های خلیج فارسی بهم می خورد. شیطونه می گه یه فیلتر درست کنم هرایمیل و مسجی که توش خلیج فارس داشت را تو باکسم راه نده. کلا مدتی است که آرامش عجیبی دارم. فکر کنم یه چیزی تو مایه های حس تسلیم به سرنوشت. با اینکه قراره آخر این ماه بکل زندگی ام کون فیکون بشه بازم عین خیالم نیست. راز موفقیت ام اینه که به آینده ام بیشتر از یکی و دوهفته جلوتر فکر نمی کنم. برای چیزایی تو زندگی ام که تحت کنترل ام نیستند خودمو ناراحت نمی کنم. به درک که کی درسم تموم می شه. به درک که برای فلان کنفرانس در ماه نوامبر چه ابسترکتی باید بدم. به درک که کجا کار گیر میارم. نمی خوام به این فکر کنم که کی دوباره باهم زندگی خواهیم کرد و چجوری از پس ال دی برمیایم. فقط مواظب این هستم که به موقع غذا بخورم تا معده ام درد نکند. از کار روزانه ام لذت می برم. دو روز شنا، یک روز یوگا، فیلم دیدن های گاه و بیگاه و آبجوخوری جمعه شب ها تنها تفریح ام است که با توجه به زندگی و حجم کاری در اینجا از سرم هم زیاده. مثلا دلخوشی امروزم فکر کردن به تعطیلاتی که با هم می خوا یم بگذرونیم، نمی خوام به آخر این ماه فکر کنم. والسلام!
Biutiful
[Monday, August 15, 2011]
[Link] [
]
"Biutiful-2011" فیلم ایناریتو با بازیگری خاویر باردم. این کار ایناریتو به نظرم تلخ تر از کارهای دیگه اش بود. توصیف دیگری ندارم. خودتون ببینید.
همین جوری های شنبه
[Saturday, August 13, 2011]
[Link] [
]
همین جوری های شنبه
[Saturday, August 06, 2011]
[Link] [
]
 سان رایز اور داگ آیلند - جولای 2011 عکس: تی راجرز [Link] [ ]
Paul Cafe
[Friday, August 05, 2011]
[Link] [
]
 آگوست 2011
2
[Link] [
]
*
CopyRight © 2006 Takineh.blogspot
|
![[powered by blogger]](http://buttons.blogger.com/bloggerbutton55.gif){kind=small}