برای اولین بار بدون هیچ علت قابل توجیح دو روز پی در پی است که سر کار نرفتم و جلوی تلویزیون، لپ تاپ بغل دراز کشیدم. از این به بعد سنگ از آسمون هم بیاد از خیر یوگا و شنا ام نمی گذرم. همش از خودم می پرسم این همه کار کردم به کجا رسیدم؟ تمام انگیزه ام را برای کار کردن از دست دادم. روی نحس هیچ کسی را نمی خوام ببینم. به هیچ کی اعتماد ندارم. کارم فقط به ریسرچ و استرس مربوط به اون ختم نمی شه. همش باید مواظب باشم از پشت خنجر نخورم یا تو پاچ ام نره. اگه سه سال پیش یکی همچین حرفی می زد می گفتم دیوانه است یا پارانویا دارد.

[Tuesday, April 05, 2011]   [Link]   [ ]

CopyRight © 2006 Takineh.blogspot





[powered by blogger]