عجله و استرس برای آماده کردن پرزنتیشن ، انجام یه سری محاسبات ساپورتیو که فقط برای جواب به سوال هایی که سر تاک حدس می زنم ازم می پرسند از یه طرف، استرس برای این که سر تاکم چی بپوشم از یه طرف دیگه. دریغ از یه لباس فرمال تو گنجه لباسام. هر دفعه سر کنفرانس که می شه می گم می رم یه دست لباس فرمال آبرومند می گیرم. از همه ضایع تر وقتی است که کنفرانس مشترک با مهندس ها داریم. هر چی اونا شیک و پیک و اتوکشیده تر، ماها خلاص و کژوآل تر. فیزیکی ها یه جورایی هنری یه رشته های فنی اند. ساز خودشون را می زنند. Dress code کیلویی چند؟
حالا باید چک کنم ببینم هوا اونجا چطوریه. اینجا که حسابی گرم شده.
[Tuesday, March 15, 2011]
[
Link] [
]
CopyRight © 2006 Takineh.blogspot