واقع‌گرا باشیم تا بعداً سرخورده نشویم

برای رای دادن باید به شهر دیگری بروم. ماشین ندارم و اگه کسی پیدا بشه که بهم راید بده رای می دم. رای می دم تا چهار سال عذاب وجدان نداشته باشم. رای می دم ولی ایندفعه با سال 76 خیلی فرق می کنه. خودمو جر نمی دم برای کسی که دارم بهش رای می دم و خودمو جر نمی دم تا کسی رو قانع به رای دادن بکنم چون خودم هم با شک و تردید دارم انتخاب می کنم و فقط مسوولیت قسمت خودم رو قبول می کنم. خیلی واقع بین تر از گذشته ام و بی خودی احساساتی و هیجان زده نیستم. به قول نگین (نقطه الف) یادمون باشه که اگر رای می‌دهیم، بدانیم که قرار نیست از فردایش چیز زیادی تغییر کند. یادمان باشد که فضای انتخابات، فضای تبلیغات غلوآمیز است و کمتر از نصفش هم عملی نخواهدشد. پس واقع‌گرا باشیم تا بعداً سرخورده نشویم! بدانیم برای چی داریم رای می‌دهیم و بعدش هم چقدر باید توقع داشته‌باشیم و اصلاً توقع چه چیزهایی را داشته‌باشیم.

[Saturday, June 06, 2009] [Link] [ ]