 دلم از این می سوزه که عادت ندارم عین بچگی هام بغلش کنم و یه دل سیر تو بغلش بشینم. دلم از این می سوزه که نمی دونه بت زندگی ام است و بی نهایت دوستش دارم. آره شاید به قول خودش دختر اگرسیو و عاصی ای بودم و تا حالا اونجوری که باید از وجودش استفاده نکردم ولی نمی دونه که چقدر تمام افکار و عقایدش تا مغز استخونم رسوب کرده و تمام وجودم رو پر کرده و همیشه به وجودش افتخار می کنم. خدای پدر من، وجدان و انسانیت اش است. پدر من شریف ترین و نازنین ترین مرد روی زمین است.
CopyRight © 2006 Takineh.blogspot
|
![[powered by blogger]](http://buttons.blogger.com/bloggerbutton55.gif){kind=small}