دلم برای موشهای توی جوی کنار خیابون تنگه. راستی هنوز هم موشهای خیابونهای تهرون اندازهی خرسان؟ یا بزرگتر شدهان؟
دلم برای ماشینهایی که توی پیادهرو جولان میدادن و اگه به رانندهشون اعتراض میکردیم، بهمون تیراندازی میکرد، تنگه.
دلم برای اون شبی که توی اخبار 10:30 شنیدیم که از فرداش آب آشامیدنی جیرهبندی میشه و باید کارت هوشمند آب بگیریم، تنگه. راستی هنوز هم توی صف آبخوریهای محلی، قتل و خونریزی راه میافته؟ دلم برای گورهای دستهجمعی وسط شهر تنگه.
بقیهآقا اگه من تو این وبلاگ یه زمانی از این لوس بازیا در آوردم یکی گوشمو بپیچونه لطفا. :))