L'Appartement

به دلایلی که دقیقا نمی دونم چیا هستن فیلم "L'Appartement" خیلی چسبید. روایت فیلم بین گذشته و حال در حال نوسان است. یه جورایی شبیه پازل است و آخرش غیر منتظره است . تیکه های پازل از پرسپکتیو شخصیت های اصلی فیلم تشکیل شده و به طور نامنظم کنار هم قرار داده شده و از این لحاظ واقعا شبیه نقاشی های جناب پیکاسو است.
اولای فیلم دختره یه شعری رو می خوند که تا آخر فیلم همش فکر می کردم که این شعر رو کجا خوندم. بیشتر شبیه شعر های ژاک پرور بود. بعد از کلی جستجو به این نتیجه رسیدم که احتمالا هیچ جایی اونو نخوندم و الکی احساس برم داشته که اونو جایی خوندم! عوضش باعث شد پست ALICANTE رو چند روز پیش به نمایندگی از این فیلم بنویسم.

[Sunday, September 02, 2007] [Link] [ ]