خطر کم نکرده ام
دروغ چرا، هنوز هم دلم پر می‌کشد به هوای يکی از آن تک‌لحظه‌ها. چشمانم دودو می‌زند پی بارقه‌ای، کورسويی، نشانه‌ای. اما اين‌جا که نشسته‌ام، حياط‌خلوت زندگی‌ست. کم‌عابر و بی‌صدا و کم‌حادثه. دلم اما هنوز هم تنگ می‌شود برای آن لب بام راه‌رفتن‌ها و از بند مويی آويزان ‌بودن‌ها.

خطر کم نکرده‌ام، که حالا دچار اين استراحت طولانی‌ام.(+)

[Wednesday, August 08, 2007]   [Link]   [ ]

CopyRight © 2006 Takineh.blogspot





[powered by blogger]