می ماس

اگه اهل گل و گیاه هستین، مطمئنا شما هم بهتر از من می دونین که گل ها هم دل دارند. باید هر از گاهی براشون موسیقی گذاشت تا روحشون لطیف شه. باید موقع آب دادن قربون صدقشون رفت و چپ و راست کمپلیمانشون رو گفت تا تر گل ور گل تر شن و اعتماد به نفسشون بره بالا. هیچ وقت هم اسمشون رو عوضی نگین چون خیلی دل نازک اند و سریع بهشون بر می خورد. هووم... حالا بعد همه این روده درازیا می خوام نکته ای رو در مورد گل بامبو بهتون بگم. اگه احیانا گل بامبو تو خونتون دارین حتما روبان قرمز باریک به سر گلتون پاپیون کنید. آخه گل های بامبو از روبان قرمز خوششون میاد. جدی می گما!
ضمنا اگه یه زمانی گذرتون به رستوران گیاهی آناندا افتاد بی زحمت به اون آقاهه بگین که پاپیون قرمز به سر بامبوهاش بزنه. من که روم نشد بگم.

+

مرسی از آیدا که منو به این بازی جدید دعوت کرده. بازیه سختیه، بخصوص برای آدمایی مثل من. راستش طیف تاثیر پذیری من متنوع و بی در و پیکره. مثلا از اون آقایی که زمان بچگی ام سال ها در خیابون جعفرآباد (تجریش) توی یه مقوا زندگی می کرد و زمستون و تابستون اون تو می خوابید بگیر تا تابلوی ژاکلین پیکاسو که این اواخر تو اتاقم آویزون کرده ام! خلاصه شرمنده... مطلب آدم حسابیانه ای نمی تونم در این زمینه بنویسم.

+

توضیح این عکسه برای یکی از دوستان!
درسته خیلی از کارامون حساب و کتاب نداره ولی این عکسی که سمت راست وبلاگمون گذاشتیم همچینام بی راه نیست. عرض شود شلوار کوتاه و تی شرت حتی الامکان سفید از لباس های محبوب من در خانه است (زمستونا به این ترکیب یه جوراب حوله ای نرمالو هم اضافه می شه!) و منو می تونین در جای جای خونه در این پوزیشن کذایی با یه دست زیر چونه در حال کتاب خوندن، تلفن حرف زدن، مساله حل کردن، می ماس خوردن*، خیال پردازی کردن و موسیقی گوش دادن ببینید.
*می ماس خوراکی من در آوردی جدید ام است که شامل 250 گرم ماست، یک عدد سیب خرد شده به تکه های کوچک و یک قاشق مربای توت فرنگی است. حتما امتحان کنید، خیلی خوشمزه است.

[Tuesday, May 22, 2007] [Link] [ ]