|
To a life consumed by slow decay
[Wednesday, February 28, 2007]
[Link] [
]
می گه قدر جوونی ات رو بدون و فرصت ها رو از دست نده. یه وقت به خودت میای و می بینی که همه موهات سفید شدن و پیری نقش های صورتت رو بهم ریخته. وقتی جلوی آینه می ری می بینی حالت قیافه ات از "این منم" به "آیا این منم" تغییر یافته. اونوقت دیگه خیلی دیره... برام چایی می ریزه. چایی اش که مثل همیشه طعم و عطر هل داره آرومم می کنه و باعث می شه برای یه لحظه ام که شده غم توی صداش رو فراموش کنم.
CopyRight © 2006 Takineh.blogspot
|
![[powered by blogger]](http://buttons.blogger.com/bloggerbutton55.gif){kind=small}