امروز یه کارت بدون فیلتر گیر آوردم و اولین جایی که رفتم اورکات بود. دونه دونه صفحه ها رو ورق زدم و عکس دوستامو دیدم. یه عالمه دوست از جاهای مختلف همه و همه کنار هم. یه عالمشونو فراموش کرده بودم و با دیدن عکساشون کلی خاطره از اون زیر زیرا سرو کلشون پیدا شد. یه عالمه آدم که لینکشون بر می گردد به رابطه هایی که کور شدن و با کور شدنشون تمام اون دوستا یهویی رفتن پی کارشون و منم پی کارم. تازه فهمیدم که چقدر هنوزم نمی خوام بعضیاشونو ببینم و چقدر نسبت به بعضیاشون بی تفاوت ام و چقدر هنوز خیلی هاشون رو که تعدادشون از همه اینایی که گفتم بیشتره دوست دارم و خدا می دونه چقدر دلم براشون لک زده و از اینکه هر دفعه می بینم کناراسمشون اسم یه کشور غیر از ایران نوشته شده غصم می گیره...

+

از فحش رکیک دادن خیلی بدم میاد مگر اینکه موقع رانندگی وقتایی که تنها هستم از دهنم در بره. همونقدر که از فحش دادن بدم میاد از شنیدشنشم چندشم می شه. اما وقتی آبی فحش های درجه 1 بی تربیتی می ده نمی دونم چرا انقدر می چسبه. یه جوری غیر چندشی فحش می ده و چنان از ته دل می گه که دل آدم خنک می شه. امروز کم مونده بود زنگ بزنم بهش بگم دلم از زمین و آسمون خیلی پره، توروخدا چند تا از اون فحش های آبدارتو ردیف هم کن تا یه کمی آروم بشم!

+

سرعت اینترنتم افتضاح است! چیکار کنم؟

[Monday, January 22, 2007] [Link] [ ]