اسکیپی

گاهی اوقات از یکی از حرکت های تعادلی یوگا به عنوان میزانی برای سنجش اوضاع و شرایط روحی ام استفاده می کنم. هر وقت تعادلم را از دست بدم می فهمم که سامتینگ ایز رانگ، هر چقدرم که بخوام خودمو خونسرد نشون بدم یا بخودم بخوام بقبولونم که حالم خیلی خوبه! حالا یه روش دیگه پیدا کردم. به جای انجام حرکت تعادلی یوگا، ناخن های دستم را فرنچ مانیکور می کنم. اگه تونستم خط های سفید و مستقیم بکشم یعنی اوضاع روحی ام خوب و منظمه. اگه مجبور شم چند بار ناخن هام رو پاک کنم و از از سر شروع کنم یعنی باید قرص قرمزامو شبا بخورم و قرص آبیا رو صبح ها!
برای اینکه به تصور شما کمک کنم باید بگم که این آزمایش ها یه چیزی تو مایه دستگاه اعصاب سنج هوشیار و بیداره (البته اگه یادتون بیاد)! ;)

+

اونروز سر کلاس زبان وقتی یکی از بچه ها معنی یه لغطی رو نمی فهمید، من یه مثالی از کارتون "اسکیپی" به ذهنم رسید و با ذوق و شوق به همکلاسی هام گفتم. دیدم همشون عین ببعی منو نگاه می کنن. بعد از اندی، یکی که سنش از من بیشتر بود یه چیزایی یادش اومد. خلاصه بعد از اینکه تو دلم می گفتم اینا عجب خنگولایی اند یادم اومد که بابا کارتون های زمان من به سن این گینگیلی ها قد نمی ده!

[Tuesday, January 09, 2007] [Link] [ ]