ادامه پست پایینی
من خیلی وقت بود که می خواستم پستی با مضمون پست پایینی را اینجا بگذارم. خیلی قبل تر از اینکه جریان این کاریکاتور بخواد علم بشه. شان نزول این پست* هم سر جریانی از همین نوع بود! اصولا آدم بددهنی نیستم و سعی می کنم در وبلاگم هم بددهنی نکنم ولی از نوع نگارش اون جمله یک خطی می تونین تصور کنید که چقدر خشمگین بوده ام. مساله این است که مردم عادت کرده اند درست زمانی که کم می آرن، مسئله قومیت را مطرح کنند. نمی دونم انگار با تحقیر کردن و مسخره کردن دلشون خنک می شه یا شاید تمام اینا از ترسشونه.
خیلی جالبه تقریبا از هرکسی که می پرسی کجایی هستی؟ می گه: تهرانی.( از جواب درست دادن طفره می رن) فقط عده اندکی که اصالت** دارند یا شجاع تر هستن جواب درست می دن. در اصل تا حدودی اگه بخوام مهربون تر برخورد کنم بهشون حق می دم. چون می ترسن از برخورد های زننده ای که ممکن است باهاشون بشه. کرد، لر، ترک، رشتی،اصفهانی،....اگه هیچ کدوم اینها هم نباشن می ترسن از اینکه بهشون بگن داهاتی! اصلا چرا باید این موضوع انقدر با اهمیت باشد! قبول دارم، ما به فرهنگ سازی احتیاج داریم. خیلی ساده اگه بخوام بگم اون چیزی که مهمه این است که بلد باشیم در کنار هم باشیم و سعی کنیم دل کسی را نشکونیم و قبل اینکه حرفی که از دهنمون دربیاد، یک کم مزه مزه اش کنیم!
در هر صورت من با تمام کامنت هایی که دوستانم گذاشه بودند موافقم. با کش دادن این موضوع به این نحو کاملا مخالفم. با تمام خرابکاری ها و جنگ "ما و شما" و نحوه اعتراضات هم مخالفم. از لوث شدن مساله و به قول Zenith تکرار جریان کوی دانشگاه هم نگرانم. مطمئنا سازماندهی خاصی پشت این همه های و هوی و تظاهرات وجود دارد. با زندانی شدن کاریکاتوریست مخالفم، چون معتقدم راهش این نیست. (ولی اعتقاد ندارم که متن و تصویر مربوطه سهوی بوده و شخص مربوطه هیچ منظوری نداشته!) موضوع خیلی بنیادی تر و ریشه ای تر از همین یدونه کاریکاتور است و بنظرم اصلا درست نیست تمام کاسه کوزه ها سر این دونفر که بنظرم خیلی بدشانس اند، شکسته بشه. از طرفی خشم ترک ها رو هم کاملا درک می کنم و فکر می کنم این عکس العمل شون از باز شدن سر زخمی کهنه ناشی می شه و به جایی رسیدن که می گن: "بسه دیگه!" تمام اینارو گفتم که از پست پایینی برداشت بدی نشه.

* اگر گه انقدر فراوون و ارزون نبود که مردم انقدر نمی خوردن!!!
**منظورم از اصالت داشتن نه داشتن پول و ثروت است، نه نام خانوادگی دهن پر کن ، نه چیزهایی از این قبیل.