Jethro Tull

شهرک غرب، سر ایران زمین، پشت ایستگاه اتوبوس خط شهرک-هفت تیر، یک دستفروشی است که سی دی های موسیقی می فروشد. انصافا آرشیوش خیلی خوبه. یعنی میزان Khazability اش خیلی پایینه!* هرازگاهی چشم و گوشی آب می دم و ازش خرید می کنم. امروز چشمم که به Jethro Tull افتاد حسابی ذوق زده شدم. چند سال پیش به واسطه ماشین یکی از دوستام با جتروتال آشنا شده بودم.(یعنی تو ماشین او همیشه جتروتال گوش می دادیم) بعد چند تا نوار ازش داشتم که تنها موجودی من بودند و هیچ وقت همت نکرده بودم که سراغ سی دی هاش برم. کسایی که راک (تخصصی تر) گوش می دن حتما جتروتال را می شناسن. من وقتی بهش گوش می دم دچار یک نوع سرگیجه می شم که خوشایند است. یک جوری مثل گرداب است که آدمو می کشد پایین و با موسیقی اش محاصره می کند. این یکی از ژست های خاص جناب یان اندرسون است که خواننده و نوازنده فلوت گروه جترو تال است. من سعی کردم عکسی از اون را اینجا بگذارم که در حال فلوت زدنه. چون شیوه منحصر به فردی در نواختن فلوت دارد. از آهنگ های معروف این گروه Thick as a brick و Aqualung است.ابراهیم نبوی یک بار در مورد Aqualung مطلبی را نوشته بود که لینکش را گذاشتم.

* بازم با کمال وقاحت از خودم واژه اختراع کردم! khazability یا خز ابیلیتی میزان و درجه ای است برای خز بودن. توانایی خز بودن.

[Thursday, April 27, 2006] [Link] [ ]