گربه
معلم ام بعد از کلاس امروز بهم گفت قبلا کجا زبان خوندی بنظرم خیلی قویتر از این کلاس هستی. اینو که گفت یاد این جکه افتادم و خندم گرفت. " یک روز یک گربه غریبه می ره به یک محله دیگه. یکی از گربه های اون محله جلو راهش را می گیره و برای اینکه ضرب شصتی نشون بده و به گربه غریبه حالی کنه که حق نداره اون دورو برا بچرخه می پره روش تا کتکش بزنه که برعکس می شه و خودش کتکه را از گربه غریبه می خوره. بعد گربه کتک خورده که حسابی حالش گرفته شده بوده می ره به گربه های دیگه خبر می ده. اونام گربه های قوی و بزن بهادرشون را انتخاب می کنن و می فرستن سراغ گربه غریبه. سرتون را درد نیارم گربه غریبه می زنه همه را آش و لاش می کند. گربه ها که دیگه کم میارن بهش می گن: خوب حالا که ما را کتک زدی، بگو این همه زور را از کجا آوردی؟ گربه غریبه می گه: خدا پدر اعتیاد را بسوزونه، آخه ما یک زمانی پلنگ بودیم!!*"

از موقعی که یادمه من کلاس زبان می رفتم. آخرین کلاس زبان انگلیسی که رفتم کانون بود که تا ترم 12 اش را خوندم. بعد از اون یک مدت بطور خفن خودم تو خونه انگلیسی می خوندم تا اینکه هوس فرانسه خوندن به سرم زد. نو که آید به بازار کهنه شود دل آزار بنابراین انگلیسی را بوسیدیم و گذاشتیم کنار. این فرانسه خوندن برای ما خیری نداشت به جز اینکه پی پی کرد به زبان انگلیسی مون. اونقدر اعصابم خرد می شه وقتی می بینم چقدر چیزا را فراموش کرده ام و حسابی پسرفت کرده ام. دلم می خواست به معلمه بگم : "خدا پدر اعتیاد را بسوزونه، آخه ما یک زمانی پلنگ بودیم!"

بعد از کلاس امروز کلی افسرده شدم. حوصله جینگولک بازی و قرتی بازی ندارم. دلم یک کلاس خفن می خواد. متن های سنگین ادبیات انگلیسی می خوام با یک عده هم شاگردی های آدم حسابی، چند بعدی و با مطالعه که کلی کتاب خونده باشن و از بحث کردن باهاشون لذت ببرم و کلی چیز جدید ازشون یاد بگیرم. دلم جدیت، دیسیپلین و حجم زیاد اطلاعات ورودی می خواد که مجبور باشم تو خونه روزی چند ساعت وقت براش بگذارم و بیشتر و بیشترش کنم.

*جمله آخر را مدل معتاد ها (آتتقی) بخونین! آتتقی یادتونه؟ ;)

+

کتاب "زندگی واقعی سباستین نایت" جناب ناباکوف دستمه. فوق العاده است. از اون کتابایی است که با مزه مزه کردن می خونمش. البته از وسطای کتاب به این نتیجه رسیدم که فوق العاده است. وقتی تموم شد در موردش اینجا می نویسم.