چهار دقیقه و سی و سه ثانیه

جان کیج یکی از خالقان موسیقی تصادفی در سال 1952 کنسرتی را برگزار می کند که در آن به مدت 4 دقیقه و سی و سه ثانیه در برابر پیانو می نشیند و هیچ چیزی نمی نوازد!
در اینجا "موسیقی" از صداهایی ساخته شده که شنوندگان خود بی هیچ هدفی ممکن است در این مدت پدید آورند. کیج در مورد موسیقی اش چنین توضیح می دهد:"تلاش می کنم تا ابزار بیانی ام در آهنگسازی را چنان ترتیب دهم که هیچ تصوری از آنچه ممکن است رخ دهد نداشته باشم...مقصود من، حذف مقصود است." *

حالا چی شد من یاد این 4 دقیقه و 33 ثانیه افتادم؟ از موقعی که سراغ وبلاگ شقایق خانم می رم و هر بار با یک صفحه سفید و خالی مواجه می شم (سرم می خورد به دیوار!) به این نتیجه رسیدم که وبلاگش شبیه به یک اثر هنری مدرن شده!
جان خودم حالا اگر یک آدم هنری معروف این کار را کرده بود، مثل بمب تو دنیای هنری ها می ترکید و چه مقاله ها و نقد هایی که در موردش نمی نوشتند!

*درک و دریافت موسیقی

+

دوست جونم، من که بغیر از فرستادن جک های درپیتی کار دیگه ای از دستم بر نمیاد که! کادوتم تو قفسه کمدم خیلی وقته دارد خاک می خورد.

[Monday, January 23, 2006] [Link] [ ]