پووف

بالاخره کامپیوترم دیشب درست شد. ایراد از کابل هاردش بود. به اشتباه از shortcut آتلوک ام back up گرفته بودم. بنابراین تمام نوشته های خصوصی ام دود شدند رفتند هوا. دلم خیلی سوخت. لابلاشون یکسری نامه ارزشمند داشتم که حتی تو mail box ام هم دیگه نیستند.،چون قبلا یاهوی عزیز اونا را از دور خارج کرده است. یادش بخیر یک زمانی تمام نوشته هام را توی سررسیدهای بزرگ می نوشتم و زیر تختم قایم می کردم. الان هم همشون را دارم. برام خیلی ارزشمند اند. تا حالا جرات نکرده ام که از بین ببرمشون. تصور اینکه یک زمانی کسی اونا رو بخوند دیوانه ام می کند. این هفته ای که گذشت،خیلی گند بود. دچار مرض سکون شده

ام. سکون درونی. دست و دلم به هیچ کاری نمی ره. رخوت، غم، اضطراب، فرار...

مرسی که کامپیوترم را درست کردی.البته اگه هنوز اینجا رو می خونی.

[Saturday, December 24, 2005] [Link] [ ]