Expressionism

اکسپرسیونیسم جنبشی هنری که تاکید بر بیان حس شدید و درونی داشته است.پیروان این مکتب برای غافلگیر و مبهوت ساختن مخاطب و انتقال اضطراب و تنش های روان انسان، کژنمایی هایی تعمدی را به کار بستند. خاستگاه اکسپرسیونیسم همان قلمرو فکری پژوهش های فروید در هیجان ها و ناخودآگاه انسان بود. نقاشان اکسپرسیونیست آلمان در برابر امپرسیونیسم فرانسوی که مضمون های دلنشین،رنگ های محو و دل انگیز و سطح هایی موج گون داشت طغیان کردند. اکسپرسیونیست ها زیبایی و آراستگی رایج را مردود شمردند. آثار آنها، به سبب توجه فراوان به مضمون هایی همچون مرگ و جنون، شاید کریه و برآشوبنده جلوه کند. اکسپرسیونیسم، جنبشی است معطوف به نارضایی های اجتماعی؛ این مکتب به گونه ای زنده و پویا انتقال دهنده خشم رنج دیدگان و زیردستان است. بسیاری از اکسپرسیونیست ها به مخالفت با جنگ برخاستند و هنرشان را برای تجسم هراس خود از کشتار و خونریزی به کار بستند.
میان نقاشان، نویسندگان و موسیقیدانان اکسپرسیونیست ارتباطی تنگاتنگ برقرار بود. بسیاری از آنها در چندین قلمرو هنری به خلاقیت می پرداختند. واسیلی کاندینسکی نقاش به نگارش مقاله، شعر و نمایشنامه می پرداخت و شونبرگ آهنگساز دستی در نقاشی داشت و حتا تابلوهایش را در نمایشگاه های هنرمندان اکسپرسیونیست به نمایش می گذاشت.
نقاشان این سبک اغلب رنگ هایی بر آشوبنده و شکل هایی بی قواره و غریب را به کار می گیرند و موسیقیدانان این سبک از گستره ها و جلوه های صوتی نامتعارف بهره می گیرند و از هارمونی و توالی های آکوردی سنتی پرهیز می کنند. بازمانده ای از ورشو و وتسک هر دو تجسم کابوس گونه و نیز بیانگر همدردی ژرف با بیچارگان و رنجدیدگان هستند.
"درک و دریافت موسیقی"

*توضیح نقاشی: اثر ادوارد مونک، نقاش اکسپرسیونیست نروژی

+

به سلامتی این کتابم افتتاح شد. :)

[Monday, November 28, 2005] [Link] [ ]