در کتاب های مختلف موسیقی به زبان های مختلف و روش های مختلف تعاریفی برای موسیقی سمفونیک کرده اند و شرط هایی را برای اینکه یک موسیقی سمفونیک شود را شمرده اند. اگر بخواهیم از آن تعاریف که گاهی ممکن است غیر قابل درک و مبهم باشند فاکتور بگیریم و به زبان خیلی ساده آن را وصف کنیم می شه گفت مهمترین پارامتری که در سمفونیک شدن یک موسیقی نقش دارد وجود "تکامل" در آن است. تکامل یعنی تغییر، رشد و شکوفایی.

بتهون در سمفونی شماره 5 چهار نت ساده را به عنوان بذر می کارد .در این سمفونی تم اصلی و یا گل حاصل از بذری که کاشته شده بقدری دچار تغییر می شود که گاهی قابل شناسایی نیست. اگر این قطعه را بدقت گوش دهیم، می بینیم که چطور آرام و یا بلند نواخته می شوند و یا تغییر گام و ساز می دهند و گاهی سرعت اجرا تا دو برابر تند تر و یا تا دو برابر آرامتر می شود. یعنی این قطعه در تمام مدت دستخوش تغییر می شود، اما در اصل مثل تنه درختی است که گاهی گل می دهد و گاهی گل هایش تبدیل به میوه می شوند. یا مثل بچه قورباغه ایست که حرکات اسپرم گونه ی کودکی اش تبدیل می شود به موجودی دم دار و در نهایت حرکات دیگری به اسم پریدن و سر و صدا در آوردن. در آن سه تصویر و سه حالت متفاوت، هر چند کوانتایی را بوضوح می بینیم ولی باید به این توجه بکنیم که در هر سه حالت قورباغه همان قورباغه است.

در زندگی مان هم شاگردی ها، همکارها، دوستان و آدم های مختلف می آیند و می روند. عشق ها متولد می شوند و می میمیرند .گاهی در غالبی دیگر متولد می شوند. هم صحبت هایمان و آنهایی که پای حرفهایمان بودند دیر یا زود می روند و مسیرشان عوض می شود و جایشان را دیگران می گیرند. شاید بمانند و تکرار شوند و تغییر کنند. مهم هنر زندگی کردن و لذت بردن از سمفونیک بودن آن است.

زندگی پر است از "تکامل" که لازمه اش تغییر است.

زندگی پر است از "تکرار" که پایه واریاسیون است. نوعی تکرار در یک تم ساده که هر بار با "تغییری جزئی" انجام می شود. هر بار هر کدام از ما را به شگفتی وا می دارد. گاهی ما را به پوچی می کشاند و حتی تکامل را از یادمان می برد.

زندگی پر است از از سکانس که یک گروه از نت ها را در "شرایط تازه ای تکرار" می کند. هر چه در این تکرار ها تغییر بیشتری انجام شود و گسترده تر گردد، زندگی سمفونیک تر می گردد. سکانس رنگ دیگری به تکرار می دهد و شرایط تازه را همواره به ما یادآوری کرده و امید به پیشرفت می دهد.

در زندگی مثل یک آهنگساز بزرگ و ورزیده بودن هنرمندی است که بتوان با دادن تغییرات از یک تم ساده و 4 نت ساده ابتدایی، یک قطعه موسیقی را خلق کرد.. تغییر کردن هنر است و شرط تکامل. قبول تغییر هنر بیشتری است و از بر جستگی های هوش.