ما زمان داریم، آرام باش
روبرویم ، زانو به زانویم بنشین

بگذار برق چشمهایت را ببینم و دوباره و دوباره مطمئن شوم که دوستم داری،

بگذار نگا ه هایمان، دستهایمان، همدیگر را نوازش کنند.

آنگاه به چشم هایم نگاه کن و هر چه دوست داری بگو،

خودت هم می دانی که حرفهایت را شرابوار می نوشم.

برایم حرف بزن،

اگر گله ای داری، به چشمها یم نگاه کن و برایم باز گو.

من همیشه بگوشم.

به چشم هایم نگاه کن!

مطمئنم خیلی از ناراحتی هایت از یادت می رود،

و خیلی از مشکل ها حل می گردند.

چون برق چشم های من هم به تو می گویند که دوستت دارم!

ما زمان داریم ،

آرام باش،

به آرامی آبی، رنگ من و نوالیس.


[Wednesday, January 05, 2005]   [Link]   [ ]

CopyRight © 2006 Takineh.blogspot





[powered by blogger]