کافر
چند وقت پیشا رادیو آمریکا با دختر علی اکبر سعیدی سیرجانی صحبت می کرد. دخترش از دستگیری پدرش و دوران زندانی بودن و اعدامش صحبت می کرد. من با شعر های او آشنا نبودم. در طول مصاحبه من اشک می ریختم. به نظرم آدم جالبی آمد. به پدرم گفتم که او را می شناسد؟ او هم یکی از شعر هاش را از توی یک کتاب پیدا کرد و بهم داد تا بخونم. اسم شعرش کافر است.

کافر

خبر داری ای شیخ دانا! که من
خداناشناسم، خداناشناس
نه سربسته گویم درین ره سخن
نه از چوب تکفیر دارم هراس!

زدم چون قدم از عدم دز وجود
"خدایت" برم اعتباری نداشت
"خدای تو" ننگین و آلوده بود
پرستیدنش افتخاری نداشت.

خدایی بدینسان اسیر نیاز
که بر طاعت چون تویی بسته چشم
خدایی که بهر دو رکعت نماز
گر آید به رحم و به خشم

خدایی که جز در زبان عرب
بدیگر زبانی نفهمد کلام
خدایی که ناگه شود در غضب
بسوزذ ز کین، خرمن خاص و عام

خدایی چنان خودسر و بلهوس
که قهرش کند بی گناهان تباه
بپاداش خشنودی یک مگس
ز دوزخ رهاند تنی پر گناه

خدایی که با شهپر جبرئیل
کند شهری آباد را زیر و رو
خدائی که در کام دریای نیل
برد لشکر بی کرانی فرو

خدائی که بی مزد مدح و ثنا
نگردد بکار کسی چاره ساز
خدائیست بیچاره؛ ور نه چرا
به مدح و ثنای تو دارد نیاز؟

خدای تو ،گه رام و گه سرکش است
چو دیوی که اش باید افسون کنند
بمکر و فریب و بتهدید و زور
بزیر نگین هر چه هست آورد

خدای تو مانند "خان مغل"
"بتهدید چون برکشد تیغ حکم"
ز تهدید آن کارفرمای کل
"بمانند کروبیان صم و بکم"

چو دریای قهرش در آید به موج
نداند گنه کار از بی گناه
بدوزخ درون افکند فوج فوج
مسلمان و کافر،سپید و سیاه

خدای تو اندر حصار ریا
نهان گشته کز کس نبیند گزند
کسی دم زند گر به چون و چرا
بتکفیر گردد چماقش بلند

خدای تو با خیل کروبیان
بعرش اندرون بزمکی ساخته
چو شاهی که از کار خلق جهان
به کار حرمخانه پرداخته

نهان گشته در خلوتی تو به تو
بدر گاه او جز تو را راه نیست
تویی محرم او که از کار او
کسی در جهان-جز تو- آگاه نیست؟

تو زاهد بدینسان خدایی بناز
که مخلوق طبع کج اندیش توست!
اسیر نیاز است و پابند آز
خدایی چنین، لایق ریش توست!

نه پنهان نه سزبسته گویم سخن
خدا نیست این جانور؛ اژدهاست.
مرنج از من ای شیخ دانا که من،
خدا ناشناسم، اگر "این" خداست.

" علی اکبر سعیدی سیرجانی"