| همه تو زندگی وروابطشون با بقیه دچار اشتباه می شوند. اگر رابطه سالم باشد طرفین فرصت دارند که روی کاراشون فکر بکنند و اگر از ته دل به اشتباهشون اعتقاد داشتند معذرت بخواهند، ممکنه مدتی هم طول بکشه. A - عزیزم من فکر کردم،اگه منظور تو اینه، من معذرت می خواهم. حالا مراحل بعدی معذرت خواهی که در جا طرف جواب می ده. A- فکر کردم معذرت می خواهم. A- ببخشید بعد حالتهایی که بدلیل بد پیلگی B یا رخ دادن اشتباه های مکرر از طرف A یا مواقعی که A در شرایطی نباشد که منطقی فکر کند یا حتی حالش اونقدر وخیمه که نمی تونه به حرف Bگوش بدهد و تجزیه و تحلیل کند، پیش میاد. A- تو رو خدا ببخشید. A- اشتباه کردم، ببخشید. A- غلط کردم! غلط کردم! اونقدر روی A فشاره که مغزش کار نمی کند. از B می خواد که او را ببخشد. در اونوقت A فکر میکند در هر موردی، برای هر چه در هر کجا اتفاق می افتد، به خاطر تمام وقایع ناگواری که در روزنامه می خواند، شخص خودش گناهکار است و حس می کند که تمام این اتفاقات زیر سر اوست. یواش یواش کار به جا های باریک می کشه. A- گه خوردم! گه خوردم! می فهمی! اصلا هر چی تو می گی. کلافه ام. فقط ولم کن! می خوای یک چماق بردارم بزنم به سرم تا راحت شی؟! بعد حالتی پیش میاد که A به سیم آخر می زند. بی خیال هر چی منطق و ادب هست می شه. این دیگه خیلی پیشرفته است. A - اصلا می دونی چیه؟ خوب کاری کردم. دلم خواست. همینه که هست! من همین جوریم عوضم نمی شم! می خوای بخواه ، نمی خوای هم به سلامت! جونم به لبم رسید! + نتیچه گیری اخلاقی: بین گه خوردم تا خوب کاری کردم یک قدم فاصله است! + این پست را که نوشتم یاد یکی از نوشته های سید ابراهیم نبوی به نام "خرگوش ها و آدم ها" افتادم. تو پست بعدی می نویسمش.
CopyRight © 2006 Takineh.blogspot
|
![[powered by blogger]](http://buttons.blogger.com/bloggerbutton55.gif){kind=small}